Maandag 28 april 2014.
Al 30 dagen in India.
De laatste week stage is aangebroken… en hoe!
Vandaag zijn we met alle begeleiding van de shelter en de drie verschillende contactpoints samengekomen. Laura en ik hadden voor hen een workshop in elkaar gestoken. Om wat te doen? Spelen, spelen en nog eens spelen! We hebben enkele weken nauw mogen samenwerken met deze mensen. Ze hebben ons zien functioneren in de verschillende settings, ons zien spelen met de kinderen, ons de kinderen dingen zien bijleren. Dit laatste ook weer altijd door het gebruik van verschillende spelen. Gedurende de afgelopen weken hebben we met alle begeleiding een goede (samenwerkings)band opgebouwd, maar vooral ook met de kinderen! We kregen op een gegeven moment zelfs volgende vraag:
‘How come you are only here for 20 days and the children already run to you when they see you coming, sing and smile all the time and this teacher is working here for three years and doesn’t have this effect on the children?
Mijn eerste antwoord: ‘Because we are white, ofcourse!’ Mijn tweede antwoord: ‘Come to the workshop and we’ll show you!’.
Al 30 dagen in India.
De laatste week stage is aangebroken… en hoe!
Vandaag zijn we met alle begeleiding van de shelter en de drie verschillende contactpoints samengekomen. Laura en ik hadden voor hen een workshop in elkaar gestoken. Om wat te doen? Spelen, spelen en nog eens spelen! We hebben enkele weken nauw mogen samenwerken met deze mensen. Ze hebben ons zien functioneren in de verschillende settings, ons zien spelen met de kinderen, ons de kinderen dingen zien bijleren. Dit laatste ook weer altijd door het gebruik van verschillende spelen. Gedurende de afgelopen weken hebben we met alle begeleiding een goede (samenwerkings)band opgebouwd, maar vooral ook met de kinderen! We kregen op een gegeven moment zelfs volgende vraag:
‘How come you are only here for 20 days and the children already run to you when they see you coming, sing and smile all the time and this teacher is working here for three years and doesn’t have this effect on the children?
Mijn eerste antwoord: ‘Because we are white, ofcourse!’ Mijn tweede antwoord: ‘Come to the workshop and we’ll show you!’.
Want wat we met deze workshop wilden bereiken is dat alle deelnemers begrip kregen over hoe je kinderen kan stimuleren om te leren en te spelen op een veilige manier en dat terwijl zowel het kind als de volwassene er plezier aan beleeft! Toch wel een hele opdracht. Het is zo dat in de Indische cultuur ‘spelen’ al sneller aan de kant wordt geschoven. De kinderen willen het heel graag, maar de meeste ouders zijn van mening dat hun kind goed moet studeren. Dit om later een goede job te krijgen en geld te verdienen. Voor de kinderen in de slums ligt het dan weer nog net iets anders. Zij zijn vaak op hun (zeer) jonge leeftijd al aan het werk. Kinderarbeid. De meisjes moeten meestal in het huishouden meehelpen en op hun broertjes en zusjes letten. Jongens gaan dan weer plastic rapen tussen het vuil(ragpicking) of andere klusjes opknappen. De hele ‘mindset’ is dus gericht op geld verdienen, overleven. Nu, hoe gaan wij als twee studentjes uit het verre België komen vertellen dat spelen zo belangrijk is voor een kind en zijn ontwikkeling? Dat spelen het recht is van elk kind? Het enige wat ik kon bedenken om dit aan te pakken was: stapje voor stapje proberen (hoe klein deze ook zijn). Dus onze eerste stap was om mee te draaien in de contactpoint en de shelter. Door zelf sessies voor te bereiden, materialen mee te brengen of te maken van kosteloos materiaal, door de begeleiding te betrekken in de spelen, door zelf te spelen, enthousiasme te tonen, te interageren met elke kind,… Kort en bondig: Ons uitleven als ergo! Op deze manier de begeleiding en kinderen van de contactpoint en shelter bereiken, was al een eerste grotere stap. Dit is ons gelukt.
Het volgende doel was het geven van een workshop rond ‘het belang van spel’. Een van de vooropgestelde stage opdrachten vanuit onze school. Niet gemakkelijk, want hoe ga je deze visie overbrengen zonder belerend over te komen? Gedurende de afgelopen weken waren we nog niet zeker of deze workshop wel zou kunnen doorgaan tot de begeleiders toonden dat ze zelf geïnteresseerd waren naar meer informatie. Ze wilden meer weten over de manier hoe wij te werk gaan met de kinderen. Hoe het komt dat zelfs een meisje dat niet kan praten of horen nu ook het alfabet kan schrijven en haar eerste Engelse woordjes op papier zet en dat terwijl iedereen dacht dat ze niets kon. Dit was de insteek die we nodig hadden om een workshop op poten te kunnen zetten! Yes!
En zo geschiede... De workshop resulteerde in zeer aandachtige, geïnteresseerde deelnemers en veel plezier! Informatieve onderdelen werden afgewisseld met spelletjes. Ook werden voornamelijk de deelnemers aan het woord gelaten. Dit zorgde voor een interactieve en leerrijke ervaring voor beide partijen. Natuurlijk verliep niet alles even vlot. De meeste deelnemers verstonden geen woord Engels. Alles moest dus voortdurend vertaald worden. Maar uiteindelijk werd zo onze boodschap nogmaals herhaald waardoor we wisten of alles wel begrepen werd of niet. Laura en ik hebben als eerste studenten ergotherapie hier een goede indruk gemaakt. Dat leiden we af uit de positieve reacties die we krijgen. Daarnaast hebben we ook nog eens een betaalde job en een huisje aangeboden gekregen! Als dat al niks wil zeggen? ;-) Zalig!
If you're happy and you know it clap your hands... or take a crazy picture!
Groetjes!
En zo geschiede... De workshop resulteerde in zeer aandachtige, geïnteresseerde deelnemers en veel plezier! Informatieve onderdelen werden afgewisseld met spelletjes. Ook werden voornamelijk de deelnemers aan het woord gelaten. Dit zorgde voor een interactieve en leerrijke ervaring voor beide partijen. Natuurlijk verliep niet alles even vlot. De meeste deelnemers verstonden geen woord Engels. Alles moest dus voortdurend vertaald worden. Maar uiteindelijk werd zo onze boodschap nogmaals herhaald waardoor we wisten of alles wel begrepen werd of niet. Laura en ik hebben als eerste studenten ergotherapie hier een goede indruk gemaakt. Dat leiden we af uit de positieve reacties die we krijgen. Daarnaast hebben we ook nog eens een betaalde job en een huisje aangeboden gekregen! Als dat al niks wil zeggen? ;-) Zalig!
If you're happy and you know it clap your hands... or take a crazy picture!
Groetjes!